Broers Robert en Jeroen, derde generatie in golf

The Dutch pro Robert Stevens en zijn broer Jeroen, directeur van de Nederlandse Golf Federatie, stammen uit een familie waar de sport al drie generaties het dagelijks leven bepaalt. Maar samen golfen doen ze zelden. ,,Misschien één keer op The Dutch in al die jaren?”

De familie Stevens en golf. Check de historie van de sport in Nederland en de naam van de van oorsprong Brabanders duikt meer dan regelmatig op. Opa was caddie en later golfleraar op de Eindhovensche, vader werd pro op De Gelpenberg in Drenthe, ooms verdienden de kost op eenzelfde manier en ook derde generatie Robert en Jeroen ademen minimaal vijf dagen per week golf. De eerste als pro op The Dutch, zijn oudere broer als algemeen directeur van de NGF. ,,Golf? We weten niet beter.”

Het was grootvader Stevens uit Valkenswaard die zich liet overhalen om tegen vergoeding de golftas van Eindhovense notabelen op zijn nek te nemen. Zoals wel meer plaatsgenoten regelmatig een centje bijverdienden als caddie. Maar opa was ook degene die besloot de stap naar pro te maken. Zo vond hij met zijn vrouw en vijf kinderen onderdak in een huisje op de golfbaan – ‘120 hectare tuin’ – dat Jeroen en Robert nog altijd leuke herinneringen bezorgt.

Terwijl hun grootvader als pro bezig was, bestierde oma de keuken. En niet alleen daar. ,,Zij kookte ook voor de directeur van Philips thuis in een enorme keuken. Als we met haar mee gingen, speelden we verstoppertje in dat grote landhuis. Zij was van het lekkere eten, stond bergen ossenhaas te bakken in het clubhuis voor de Raden van Bestuur. Van haar hebben we onze Bourgondische inslag.”

Liefst drie van de zonen besloten later van golf eveneens hun professie te maken. De vader van Jeroen en Robert verhuisde met zijn vrouw naar het Drentse platteland om als eerste pro op De Gelpenberg aan de slag te gaan. Hun kinderen groeiden zo ongeveer op de golfbaan op. Maar hun moeder mocht geen lid worden, want als partner van de pro was objectiviteit bij stemmen waarschijnlijk niet gegarandeerd. ,,Andere tijden, want opa en onze vader hadden als pro ook nog geen toegang tot het clubhuis,” vertellen Jeroen en Robert, gezeten op de comfortabele leren stoelen van het clubhuis van The Dutch.

Jeugdtalenten

Een toekomst in de groeiende sport leek voor hen beiden met Stevens als achternaam een gespreid bedje, ook al werden ze volgens hen nooit gepusht. ,,Het idee is vaak dat we vanuit een bevoorrechte positie handelen, maar onze familie verkeerde aan de uitvoerende kant, niet die waar je vanwege je afkomst automatisch toegang kreeg tot deze selecte wereld.”

Ze werden als jeugdtalenten opgenomen in de NK-selectie en gingen de wereld over voor wedstrijden. Jeroen: ,,Leuk? Nee, ik was niet echt goed, maar kan wel heel hard werken om ver te komen. Tennissen ging me beter af, tot ik last kreeg van mijn knieën en toen maar ben gaan golfen. Als je dat fulltime doet, word je vanzelf beter. Golf was toen nog niet zo groot als nu. Robert was overigens beter, hoewel hij als drie jaar jongere broer meestal niet van me kon winnen.” Detail: de broers legden met gemak 18 holes in speed time af, minder dan twee uur.

Hoe het verder ging: na zijn studie bedrijfskunde en enkele jobs belandde Jeroen in 2001 op de afdeling sport bij de NGF. Sinds 2009 is hij directeur van de federatie en daarmee de machtigste man in Nederland op het gebied van golf. Robert ging als begin twintiger midden jaren negentig naar de UK om als teaching pro te starten bij een private golfclub in Luffenham. Tien jaar later verhuisde hij terug voor een baan bij Golfcentrum Noordwijk om zich vier jaar later aan te sluiten bij Made in Scotland, de club die het fundament heeft gelegd voor The Dutch. Robert werkte toen bij De Lage Vuursche. In 2011 bij de start van The Dutch vertrok hij richting de nieuwe baan in Spijk. Tussendoor was hij bondscoach van het NL-jeugdteam.

‘The Dutch behoort tot een aparte sector in golf’

Netwerken

Nu treffen de broers elkaar op The Dutch. Een bijzonderheid, want in de afgelopen tien jaar van het bestaan van de baan hebben ze, zo rekenen ze snel uit, waarschijnlijk slechts één keer hier samen een ronde gelopen. Vreemd? Robert: ,,We zijn allebei erg druk. Golf bepaalt de agenda. Als we vrij zijn, hebben we onze gezinnen en doen we andere dingen. Je zou misschien denken dat we privé over niets anders praten, maar nee. Dat hebben we ook niet van huis uit. Werk gerelateerd over golf bellen, dat wel.”
Wat Jeroen betreft, zit Robert op zijn plek hier op een van de best onderhouden banen van Nederland. ,,Een schitterende golfbaan, super leuk bedrijf. Ook de mensen met wie hij werkt, maken The Dutch tot deze zeer speciale golfbaan die tot de top van Nederland behoort. Overigens: Robert had ook een heel goede coach kunnen zijn in talentbegeleiding, maar die twee gaan niet samen.”

Daar is geen ruimte voor, beaamt zijn jongere broer. De corporate golfwereld van The Dutch vergt 100 procent concentratie en aandacht met alle buitenlandse golftrips en evenementen. Maar hij krijgt er ook energie van. ,,The Dutch behoort tot een aparte sector in golf. Er bestaat in de wereld niet echt een vergelijkbare formule. Dat is het bedrijfsleven van het land bedienen met golf in een unieke setting.”

Jeroen: ,,Als mens heeft hij zich hierdoor veel breder ontwikkeld dan als hij had gekozen voor een bestaan als pro bij een andere club. The Dutch is met zijn insteek echt bijzonder, bijna een nichemarkt. Ik ken niet één organisatie zoals Made in Scotland, die is opgericht door de Founders. Netwerken bij elkaar brengen, die kans krijg je nergens anders. En de mensen door wie je hier wordt omringd, maken dat je jezelf ook verder door ontwikkelt.”

Exclusief

Zelf zit Jeroen vooral aan de bestuurderskant van golfclubs. Een onvergelijkbaar uitgangspunt, zegt hij. Robert over zijn broer: ,,Ik zie passie.” Jeroen noemt het vooral zakelijk. Omdat ze, zoals hij zegt, de golfwereld vanuit de familiegeschiedenis tot de bodem kunnen doorgronden. Ze hebben zo goed als alle facetten van de sport gezien, kunnen meepraten over details en lijnen uitzetten.

,,Zo’n background als wij hebben, maakt dat je je in een golfprofessional kan verplaatsen. Ik weet wat deze meemaakt en wat niet,” zegt Jeroen, die als 37-jarige op vrij jonge leeftijd de NGF ging leiden. Het werkte in zijn voordeel, want de oudere garde was vanwege al zijn expertise genegen te luisteren. ,,Zonder arrogantie: er zijn niet veel mensen in Nederland die meer weten van golf.”

Ze groeiden op in de tijd dat golf nog tot de elitesporten werd gerekend. ,,Die banen zijn er nog altijd. Ook The Dutch is financieel voor velen een drempel en daarmee exclusief. Het mooie is dat er ook laagdrempelige banen zijn, zodat alle bijna 400.000 golfers in Nederland aan hun trekken komen,” zegt Jeroen.
Hun moeder, 74 jaar inmiddels, golft nog altijd in het Drentse. Voor een enkele les bij Robert wil ze af en toe weleens afreizen richting het westen. ,,En anders wil ze telefonisch wat tips. Hoe gaat dit of dat ook alweer?” lacht Robert.

Wilt u meer artikelen lezen over The Dutch, download dan gratis het The Dutch magazine