Rodi Vlasveld

‘Ik ben een beetje een eigenheimer’

Hij houdt van groen, gras (maaien) en rust. Misschien dat golf juist daarom op het pad van boerenkleinzoon Rodi Vlasveld is gekomen. ,,Ik ben een ambitieus buitenmens,” zegt de 27-jarige speler, die dit jaar eindelijk kan ervaren waar hij met zijn spel staat.

Ooit zal het aardappelteeltbedrijf bij Haarlem waarschijnlijk op zijn naam komen maar de kans dat Rodi met eigen handen de boerenkost gaat verdienen, is niet heel groot. Ook zijn vader is niet in de klompen gestapt van zijn ouders waardoor de boerderij nu verpacht wordt. Hij was de eerste in de familie die zijn boeltje pakte om in Engeland en de Verenigde Staten te studeren wat Rodi aanspoorde om een paar jaar geleden hetzelfde te doen.

‘Een gedeeld tweede plek op de Qualifying School afgelopen herfst was een mooie opsteker’

De nuchterheid van zijn Noord-Hollandse familie – ‘Ik had er als kind mijn eigen overall en klompen’ – zit ook in hem, zegt de jonge golfer, al woont hij zo goed als zijn hele leven in het Belgische Kapellen. Toen hij één jaar was, verhuisde hij met zijn ouders naar de buurgemeente van Antwerpen.

Diverse sporten

Zijn vader, opgeleid in bedrijfskunde, richtte er een eigen IT-bedrijf op waarin ook Rodi’s moeder meewerkte. Zo groeide hij op in de kalmte van de bosrijke Vlaamse regio en fietste hij dagelijks zijn kilometers naar school in Antwerpen. In zijn vrijetijd probeerde Rodi diverse sporten uit. ,,Ik heb van alles gedaan maar ben er niet ver mee gekomen. Wat tennis en voetbal en een blauwe maandag gehockeyd. Als ik iets een beetje onder de knie had, was het wat mij betreft wel prima. Alleen met skiën – ik ging met vier jaar al van de berg af – wilde en wil ik er alles uit halen.”

Rodi Vlasveld

Tot hij golf ontdekte en hierin nóg een sport vond waarin hij zich kon verliezen. ,,Royal Antwerp Golf lag letterlijk aan de overkant maar pas toen vriendjes gingen lessen, ging ik eens kijken. Ik was veertien en het heeft nog drie jaar geduurd voordat ik mij realiseerde dat er misschien meer in zou zitten. Mijn moeder had er al meteen een sport voor mij ingezien. ‘Het is rustig, je bent op jezelf’, zei ze. Ik ben namelijk een redelijke solist, een beetje een eigenheimer.”

Memphis

Zo ontpopte hij zich als eerste in de familie als golfer. Na de middelbare school meldde Rodi zich aan in het Spaanse Estepona om een tijdje aan zijn spel te werken. ,,Ik wilde heel graag naar een school in de Verenigde Staten waar serieus golf werd gespeeld maar ik was er nog niet klaar voor.” Die kans kwam niet veel later waardoor Rodi voor ruim drie jaar naar Tennessee vertrok voor een studie aan de University of Memphis Athletics. ,,Voor mij was dit de interessantste optie in golf & business.

Na Memphis was Rodi in 2019 klaar om als pro een next step in golf te doen

De universiteit staat hoog aangeschreven, de oefenfaciliteiten zijn goed en je zit met mensen die dezelfde drive hebben. Iedereen daar wil pro worden, maar ik ging net zo goed voor het diploma. Zoals ze in mijn familie zeggen: er is ook nog een leven na golf.” Dat hij dit jaar online een Masters MBA aan het volgen is in de VS, gebeurt deels vanuit diezelfde ambitie. Voor het andere duwtje zorgde corona. Na Memphis was Rodi in 2019 klaar om als pro een next step in golf te doen. ,,Mijn plan was de MENA Tour en daar achteraan meedoen aan de EuroPro Tour in de UK. Toen kwam COVID-19. Net vier events gespeeld, konden de stokken in de tas en ging ik terug naar huis.”

Rodi Vlasveld

Dip

Er kwam nog een nieuwe poging in Abu Dhabi maar toen ook hier alles werd gecanceld, begon voor Rodi een lastige en depressieve periode. Eenzaamheid kenmerkte een groot deel van dat jaar, net als 2022. ,,Ik had de paar events die ik in de UK had gedaan niet als heel prettig ervaren. Ik voelde mij door alle quarantaineregels heel alleen. Daarom besloot ik in 2022 niet terug te gaan. Ja, ik kan wel zeggen dat ik een dip had. Oefenen had geen zin, want waarvoor doe je het? Het enige goede ervan is dat die tijd me heeft geleerd dat ik verder wilde studeren.

,,Dat is toch een beetje de boer in mij, die nuchterheid”

Pas eind 2022 voelde ik ook de energie om te spelen weer een beetje terugkomen. Ik had vanaf 2021 alles op de rit kunnen zetten met golf maar feit is dat ik nu pas kan ervaren waar ik sta met mijn spel. Ik voel me sterk en kijk ernaar uit om mijn prestaties te zien.” Een gedeeld tweede plek op de Qualifying School afgelopen herfst was een mooie opsteker. Dit voorjaar maakte hij zijn opwachting op de ALPS Tour. Voor zijn 30ste wil hij de balans kunnen opmaken. Maar eerst eind 2023 dit jaar maar eens evalueren, zegt hij nuchter. ,,Heb ik genoeg progressie laten zien? Wat wil ik? Die vraag komt dan aan de orde. Ik zie wel wat er op mijn pad komt. Dat is toch een beetje de boer in mij, die nuchterheid.”