‘Het familiegevoel is nooit verdwenen’

Met de Founders stond Rosita van Loveren 12,5 jaar geleden aan de wieg van The Dutch. Eerst als telefoniste/ receptioniste, nu als Membership Administrator en spin in het web. ,,Ik heb veel contact met Members, dat maakt mijn werk extra leuk.”

In Den Dolder, waar Made in Scotland kantoor hield in een oud schoolgebouw, zette Rosita als jonge twintiger haar eerste stappen in de wereld van golf. ,,Het was voor mij compleet nieuw. Ik kreeg van de mannen een informatiepakket over Made in Scotland en de tip om het boek ‘Golf for Dummies’ aan te schaffen, zodat ik basiskennis kon vergaren,” lacht Rosita. Het was de tijd dat de Founders met Made in Scotland succes boekten met het organiseren van golftrips en toernooien. Als pro’s, die met sponsors en klanten de baan ingingen en relaties bij elkaar brachten, hadden ze in Nederland een unieke formule neergezet.

Toen rijpte het idee om in Spijk een eigen baan te bouwen. Na haar pabo-studie en achtergrond in de kinderopvang was Rosita als controller in de schoonmaakbranche aan de slag gegaan.

,,Ik had tijdens mijn pabo-stage ontdekt dat ik administratie ook wel leuk vond.”

Met haar autootje reed ze langs de gebouwen die ze onder haar hoede had om het schoonmaakwerk te controleren. Op enig moment besloot ze echter haar CV op een vacaturebank te plaatsen. Al snel volgde een telefoontje van een carrièreadviseur. ,,Ze had misschien een leuke baan voor me, zei ze. Een kort gesprek bij de plaatselijke IKEA bleek genoeg om mij te willen voordragen bij Made in Scotland. Kort daarna was ik aangenomen, al wist ik van golf op dat moment niet meer op te lepelen dan de naam van Tiger Woods.”

Pitbull

Het was de uitdaging, zegt ze, die haar trok. Als allereerste medewerkster van The Dutch in oprichting werd de receptie haar werkterrein. ,,Wat mij ook erg triggerde, was het verhaal achter Made in Scotland. Hoe Mauk, Alan, Jonas en David in 2001 in Loch Lomond dit hadden bedacht en de organisatie hadden opgetuigd. Beetje rare snuiters, dacht ik in het begin soms, maar ik voelde me heel snel thuis aan de telefoon en achter de receptie. Je kwam niet voorbij mij zonder afspraak. Ik was een behoorlijk goede pitbull. En met ons kleine team was het ook een leuke periode.

Als het pand in de verf moest, stond iedereen in zijn overall te klussen.” Die omgeving werd tien jaar geleden ingeruild voor het nieuwe onderkomen in Spijk. Eerst nog in het pand waar tegenwoordig The Dutch Academy zetelt, later in het huidige clubhuis. Rosita switchte naar de stoel van secretaresse en werd onder meer verantwoordelijk voor het agendabeheer van ‘de mannen’.

Familiegevoel

Na nog wat tussenstappen belandde ze op haar huidige plek waar ze verantwoordelijk is voor Membership Administration. Ze is betrokken bij de Clan en werkt met Giesbert Gommers samen voor The Dutch Futures Network. ,,Mijn huidige baan is het leukste wat ik tot nu heb gedaan. Wat ik ook heel fijn vind, is dat het familiegevoel dat we onderling hebben, nooit is verdwenen.”

Ze houdt zich onder meer bezig met het opstellen van contracten. ,,Soms een standaardhandeling, soms ook zijn er juridische haken en ogen die speciale aandacht vereisen. Altijd een leuke puzzel om die op te lossen.” Zaken administratief tot een goed eind brengen, is haar verantwoordelijkheid bij de aan- en verkoop van speelcertificaten die via The Dutch Auction House worden verhandeld. ,,Ik zorg ervoor dat iedereen is voorzien van spelregels en inlogcodes en volg het hele proces. En zodra er een akkoord is, neem ik weer contact op met de partijen. Het leuke hiervan is dat ik met veel van deze nieuwe Members ook daarna het contact blijf houden.”

Voetbal

Na bijna dertien jaar heeft ze haar kennis over golf behoorlijk bijgespijkerd, al is er voor het spel zelf weinig tijd in haar overvolle dagagenda. ,,Naast mijn eigen werk ben ik nooit te beroerd om op andere plekken in te springen. Telefoon aannemen, startlijsten controleren, van alles en nog wat.

De spin in het web, zeggen ze weleens.

Druk is het ook naast de baan als alleenstaand moeder van twee zoontjes en als groot voetballiefhebber die coördinator is voor een aantal jeugdteams. Ooit speelde ze zelf jarenlang fanatiek op een groene mat, nu is het haar oudste van negen die lekker voetbalt. Hij heeft al een traject bij FC Utrecht achter de rug en hoopt ver te komen. Nu loopt hij nog lekker te ballen bij JO10-1 dat wordt gecoacht door zijn eigen moeder. En in het weekend staat Rosita bij FC Utrecht de profs aan te moedigen. ,,Voorlopig beheerst voetbal aardig ons leven, hoewel ik bij mijn jongste zoon van zes enig golftalent bespeur. Misschien moeten we daar iets mee gaan doen.”