Ze vreesde als busy mam een vreemde eend in de bijt te zijn op The Dutch maar dat pakte anders uit. ,,Ik neem al mijn vriendinnen mee. Een beetje meer vrouwenenergie op de club is altijd goed.”

Oh no, geen golf. Debbie was in haar jeugd een fanatieke horse girl die eindeloze tochten maakte door de prachtige moors van Yorkshire. ,,Daar kon geen golfbaan tegenop, al waren er genoeg” lacht ze. Die uitgestrektheid met eindeloze vergezichten, daar kan ze nog van dromen. Sure, ze heeft vanuit haar huidige huis een geweldig uitzicht op de natuur rondom Rotterdam, maar om aan de Midlands te tippen, tja. ,,Ik heb ook geen behoefte meer om hier paard te rijden. Het is te druk, te veel op elkaar en veel minder uitgestrekt. Dat heeft ook wel weer een voordeel. Als je hier iets vergeten bent, spring je op de fiets naar de winkel. In Engeland zat ik een half uur in de auto naar de dichtstbijzijnde winkel.”

Dat ze als begin twintiger de paarden de paarden liet, Engeland goodbye wuifde en neerstreek tussen de kassen van Bergschenhoek komt door die lange knappe Dutchman die op een dag binnenstapte bij het tuinbouwbedrijf waar zij als directiesecretaresse werkte. Hij, student Wouter, kwam zijn licht opdoen over de Engelse tuinbouwsector. Toen zijn stage erop zat, was duidelijk dat er ook nog een andere match was. Zo kwam het dat Debbie de stap maakte om het avontuur aan te gaan om naar Nederland te verhuizen, waar Wouter in het familiebedrijf De Ruiter Seeds ging werken. ,,Zo stoer dat hij beloofde dat we ook samen in Engeland verder konden, mocht ik last krijgen van heimwee.”

,,Zo stoer dat hij beloofde dat we ook samen in Engeland verder konden, mocht ik last krijgen van heimwee.”

Busy mam

Holland werd evenwel in no time haar nieuwe home. ,,Wijze les van mijn schoonvader: veel kranten lezen en dagelijks naar Het Journaal kijken, dan leer je de taal het snelst.” Ze settelde in Bergschenhoek, de plaats waar begin 20ste eeuw de overgrootvader van Wouter het plantje had gezaaid voor De Ruiter Seeds. Na afronding van zijn studie aan de Universiteit van Wageningen ging Wouter aan de slag bij het familiebedrijf. Dat hield wel koffers pakken in want om ervaring op te doen, verhuisden ze naar Almeria waar de firma een nieuwe filiaal, De Ruiter Semillas, opende. ,,Heerlijke tijd hebben we er gehad.” Vier jaar later keerden ze huiswaarts, twee kinderen en een schat aan ervaring rijker en voor altijd verliefd op het zonnige Spaanse zuiden waar ze nu hun tweede huis hebben in de directe omgeving van vele mooie golfbanen want gespeeld wordt er tegenwoordig volop.

‘De inrichting in traditionele Britse stijl doet me aan vroeger thuis denken. Zo sfeervol, echt een feest om er te zijn’

,,Mijn schoonouders golfden vaak als ze bij ons in Spanje langskwamen, mijn ouders zijn gaan spelen na hun pensionering. Dus het zat er ooit aan te komen. Maar niet voordat ik de tijd had om het goed op te pakken. Ik ben altijd een busy mam geweest. De steunpilaar voor het gezin die voor rust en regelmaat zorgde met een drukke man die regelmatig op reis moest, twee opgroeiende kinderen, meehelpen op school met overblijven en Engelse les geven, klaarstaan voor familie en vrienden, het runnen van het huishouden en noem zo maar op. Maar nu ik vaak speel, vind ik het fantastisch. Het is leuk dat je het met verschillende generaties kunt doen en samen een fijne dag kunt hebben.”

Vrouwenenergie

Wouter was de eerste die bij The Dutch ging spelen, Debbie volgde een paar jaar later. ,,Ik had elders gelest en een lidmaatschap gehad want The Dutch, was dat wel iets voor mij? Ik ben geen zakenvrouw, heb geen business om te netwerken. En er waren zo veel mannen onder de Members. Ik ben mijn best gaan doen om vriendinnen enthousiast te maken door hen mee te nemen naar The Dutch. Nu zijn we met een hele leuke club vrouwelijke Private Members. Ik denk dat het goed is dat we een beetje meer vrouwenenergie inbrengen. Dat geeft een andere sfeer.”

Debbie loves het clubhuis. ,,De inrichting in traditionele Britse stijl doet me aan vroeger thuis denken. Zo sfeervol, echt een feest om er te zijn. Ook het spelen op The Dutch is en blijft een feest. Van deze kwaliteit is maar een beperkt aantal banen in Nederland. Dus als je hier Member bent, heb je vanzelf minder behoefte om andere banen te gaan ontdekken. Dat doe ik als ik met de dames van Par-69 op pad ben.”

Of naar de overkant van Het Kanaal natuurlijk waar ze grossieren in mooie banen. ,,Ik ga regelmatig want ik blijf een Engelse, ook al heb ik mede de Nederlandse nationaliteit. Echt het land missen, dat doe ik bijna niet meer. Er is veel veranderd sinds ik er als jonge vrouw ben weggegaan.”