Achttien jaar pas was Dirk Vromans toen hij met vier compagnons IaaS provider WorldStream oprichtte. Precies achttien jaar verder is hij samen met één van hen gedoken in een nieuw en veelbelovend avontuur in Indonesië. ,,Het eerste vijfsterren Bambootel resort op Bali is open en er is more to come.”

Het enthousiasme over het project dat hij is aangegaan met Lennert Vollebregt – de twee groeiden samen op in het Westland – spat eraf bij Dirk. Hij is gek op Indonesië, op de cultuur, de overweldigende natuur, de vriendelijke mensen en het eten, al moeten die Hollandse darmen elke keer even wennen aan alle kruiderij die erin gaat. ,,Maar zo lekker allemaal…” Het was Lennert die op Bali het zaadje plantte voor Bambootel. Tijdens een tripje over het eiland zag hij een dijk van een kans liggen. Dirk: ,,Lennert zat een beetje te kletsen met de taxichaueur die hem een paar dagen rondreed. Hij vroeg de man naar zijn droom voor het leven. Hij zei: een vakantiehuis bouwen om aan toeristen te verhuren. Maar het geld ontbrak. Waarop Lennert reageerde: ‘Dan doen we het toch samen. Als jij een mooi stukje grond vindt, bouw ik een villa en gaan we de winst delen, maar jij moet het gaan regelen…” Dat lapje grond werd gevonden tussen de sawah’s, op een klein half uur rijden van Ubud, het bekende kunstenaarsplaatsje. ,,Een view over het dal met de rijstvelden,” zegt Dirk. De eerste vijf bamboe villa’s met privézwembad, aangeprezen als ‘The luxurious hideaway’, zitten al volop in de verhuur. De tamtam door influencers werpt zijn vruchten af. ,,Het resort is enorm fotogeniek en we zijn heel blij met de eerste lovende reviews van gasten.”

SNELLER BOUWEN

Dat ene droomhuisje uit het begin werden er eerst drie, toen vijf en is gegroeid naar een vijfsterren resort met vijftien villa’s en een hotel in aanbouw. Met zijn luxe gym, fine dining restaurant, butlerservice en straks een yoga hut en sneeuwkamer trekt Bambootel vermogende toeristen uit met name Azië en Australië. ,,We hebben de eerste maand al meerdere honeymoonpakketten verkocht. Huwelijksaanzoeken hebben we ook al meegemaakt. Compleet met een hart van rozenblaadjes met daarin de woorden ‘Marry me’ in het zwembad,” vertelt Dirk lachend. Het bouwen in Indonesië kent minder hobbels dan in Nederland, merken ze. ,,Er is veel minder gedoe om een bouwvergunning te krijgen. Hier heb je te maken met wet- en regelgeving die voortdurend verandert wat het niet echt eenvoudig maakt. In Almere investeren we in een project met 188 appartementen. Mocht de vergunning binnenkort afgegeven worden, is het volgende probleem de stroomcongestie. In Driebergen zijn we bezig met de transformatie van een oud bankgebouw naar twaalf appartementen. Het duurt 2,5 jaar om een vergunning te krijgen en daarna kun je niet door omdat omwonenden bezwaar hebben aangetekend. Dus als je me vraagt of investeren in bouwprojecten in Indonesië meer plezier oplevert, dan is het antwoord ja.”

GROND OP SUMBA

Voor het ontwerp van het ecologische Bambootel gingen ze in zee met een Indonesische architect. De taxichauffeur van het eerste begin is nu Bambootel Director en offcieel compagnon. Dirk: ,,Als je een voorbeeld wilt van hoe rap je er zaken kunt doen: hij regelde dat we met alle partijen tegelijk aan tafel zaten. Vertegenwoordigers van de overheid, notaris, advocaat, iedereen die nodig was. In één bijenkomst was de zaak rond.” Het eerste Bambootel is nog niet helemaal af – ‘Er komen onder meer nog een tweede restaurant en gemeenschappelijk zwembad’- maar een tweede resort ligt al op de ontwerptafel. In het noordoosten van Bali is een groter stuk grond aangekocht dat uitkijkt op Agung, de hoogste vulkaan van het eiland. Dirk: ,,Ook weer zo’n adembenemende plek. We zijn met het bouwteam aan het kijken hoe we de villa’s hier gaan plaatsen. Je moet de zonsondergang kunnen zien.” De blik reikt alweer verder – ‘De ideeën houden niet op’ – naar een derde locatie op een eiland dat op een uur varen van Bali ligt. ,,We zijn nog op zoek. Wat we wel recent hebben aangekocht, is een stuk land op Sumba, een opkomende toeristische bestemming ten zuidoosten van Bali. De overheid investeert er fors in de infrastructuur. Wij hebben plannen om er een groot resort neer te zetten. En er zijn meer mooie plekken. Komodo, ook interessant. We hebben ook al een klein oogje op Vietnam. Ons doel is om elk jaar één resort te bouwen.”

ONWIJS IMPULSIEF

Ze zitten in net zo’n flow als toen Lennert en hij als 18-jarigen en broekies in ondernemersland WorldStream oprichtten. In de achtertuin van Naaldwijk, waar de vader van Dirk eerst goeie vruchten plukte van de paprikateelt en daarna succesvol werd met de verkoop van snijgroenten. ,,Hij was één van de eersten die groente die niet mooi genoeg was voor de winkel in stukjes ging snijden. Dan werd het kant-en-klaar groente, onder meer geschikt voor vliegtuigmaaltijden.” Ze bouwden WorldStream uit tot een wereldwijd opererende onderneming met meer dan 15.000 dedicated servers in de eigen Greenhouse Datacenters in Naaldwijk. En nu dan een nieuw chapter in hun carrière als investeerders. ,,Je rolt er gewoon in. Hoewel we totaal verschillend zijn, hebben Lennert en ik dezelfde drive. We zijn allebei verschrikkelijk eigenwijs en onwijs impulsief. Gewoon lekker je eigen ding doen en bereid zijn om risico te nemen. Als we dan instappen, gaan we alle twee knetterhard. Binnen de Clan op The Dutch zijn zeker ondernemers met wie ik over dit soort projecten goed zou kunnen sparren. Er is de laatste tijd echter weinig van golf gekomen, te druk met alles. Ik denk eraan om enkele Clan Members een keer ons resort te laten zien. Ik ben wel benieuwd naar hun mening. Clan Members zijn doorgans kritische mensen omdat ze veel van de wereld gezien hebben.”

HELIPLATFORM

Dirk zei het al: de plannen en ideeën komen aangevlogen. Er moet een keukentje komen middenin het rijstveld waar nu al in het oog van de dag walking tours voor gasten worden georganiseerd. Er staan kookworkshops op het menu. Misschien wel onder leiding van de Indonesische chef die zijn baan in een prestigieus resort elders in Indonesië opgaf voor Bambootel. Dirk: ,,Wat deze man neerzet, is klasse. Goeie vis, octopus, veel wagyu vlees… Kwaliteit.” Dan is er nog het gewenste heliplatform om gasten straks comfortabel van het vliegveld naar de resorts te laten reizen. ,,We kunnen een samenwerking starten met een bedrijf dat deze vluchten aanbiedt.” Nog kans op een putting practice area misschien? ,,Wie weet, het zou zomaar kunnen.” Bambootel moet de Indonesische overtreende trap in hospitality worden. Kleinschalige boetiekhotels met vijfsterren faciliteiten en service, maar niet het contact zijn met de omgeving verliezen. Alle rijst die van hun eigen sawah’s komen, wordt volgens Dirk geschonken aan de plaatselijke bevolking. Kindertjes uit de buurt die een handje willen helpen bij het schoonhouden van de straat, geven ze een zakcentje. ,,Het is er zo fijn, ook mijn eigen kids van acht en tien vinden het fantastisch om er te zijn. Voor de mensen die bij Bambootel werken, hebben we wekelijkse Engelse les georganiseerd. Ik moet nu, vind ik, ook hun taal gaan leren. Je moet elkaar respecteren. Toen voor mijn verjaardag een heel feest was opgetuigd inclusief buet stonden Lennert en ik vooraan om op te scheppen. Blijkt het gebruikelijk op Bali dat vrouwen die eer hebben. We zijn nog lerende, haha.”