Ze leidt negen levens tegelijk, zegt onderneemster Melanie Reep. Eén ding is duidelijk: het plezier is leidend. Of ze nu haar IT-bedrijf leidt, als ferrypiloot privévliegtuigen terugvliegt, zich stort in allerlei start-ups of golft. ,,Ik ben niet gemaakt om twintig jaar hetzelfde te doen.”

Op school was Melanie het klassieke voorbeeld van hoogbegaafd en totaal verveeld. Ze had er een rare schoolperiode door want niemand begreep waarom uitgerekend dit kind, dat op vijfjarige leeftijd al kon programmeren, er niet in slaagde om haar draai te vinden. Ze moest de tweede overdoen om op 12-jarige leeftijd met een mavo-advies de volgende onderwijssprong te wagen. Toen ook hier de vonk op het leervlak niet oversprong – ‘Ik deed drie jaar over twee mavo-klassen’ – kwam daar eindelijk de verlossende IQ-test.

Die maakte duidelijk waarom ze op school haar ei niet kwijt kon met veel spijbelen als gevolg, hoewel haar ouders daar volgens Melanie nooit helemaal het fijne van hebben geweten. ,,Heel confronterend met een vader die leerplichtambtenaar was. Het was geen onwil van me of recalcitrantie, ik functioneerde op een andere intensiteit dan mijn klasgenoten. Zij maakten zich druk om make-up, ik om implementaties. Terwijl zij ’s nachts lagen te slapen, las ik Machiavelli.

Wat ik verdrietig vond, was dat ik niet kon verbinden met de klas.” Vanachter haar tafeltje ging ze totaal andere en interessantere dingen doen zoals handelen in eikenhout en graniet of horloges en computers. ,,Er kwam de meest rare handel voorbij.”

TE KOPPIG
Melanie groeide als ondernemer en daarmee nam ook de trek naar de grote stad toe. Amsterdam, daar moest ze zijn. In de stad waar ze haar vrijheid kon voelen en waar haar creatieve geest zich verder zou kunnen ontwikkelen. ,,Ik zie nog het gesprek aan de keukentafel thuis waar de belastinginspecteur mijn eerste boeken als ondernemer zat te controleren. Ze moet wel haar school afmaken, zei mijn vader. Het antwoord van de inspecteur was verhelderend. ‘Meneer Reep, we hebben in Nederland meer miljonairs zonder schooldiploma dan met, dus maak u niet te druk’.”

Ik heb het gered op doorzetting en creativiteit en met steun van mijn geweldige team.

Hij kreeg vol zijn gelijk. Het bedrijf dat Melanie op 16-jarige leeftijd met toestemming van de rechtbank oprichtte is na meer dan twintig jaar succesvol. Syntomax ondersteunt klanten op het gebied van informatietechnologie middels onder meer netwerk- en systeembeheer, het optimaliseren van IT-processen en IT-security. Meerdere golfbanen, waaronder The Dutch, behoren tot haar opdrachtgevers. Voor een aantal van hen ontwikkelde haar bedrijf een succesvol betaalsysteem voor driving ranges. ,,De zaken gaan goed, hoewel er ook diepe dippen zijn geweest. Op papier failliet, geen euro meer om een patatje te pinnen, maar toch ging ik door. Te koppig om toe te geven aan verlies. Ik heb het gered op doorzetting en creativiteit en met steun van mijn geweldige team. Zonder het vertrouwen van mijn medewerkers was het nooit gelukt om door te gaan.”

AEROCLUB
Ze heeft een goed team om haar heen. Dat geeft Melanie de tijd en de ruimte om haar vleugels uit te spreiden, onder meer in de lucht. Als ferrypiloot brengt en haalt ze vliegtuigen van en naar hun bestemming. ,,Het gaat vaak om privévliegtuigen die onderhoud nodig hebben of zijn verkocht of aangekocht.” Jaren geleden al haalde ze haar brevet. Later besloot ze ook de beroepsopleiding voor vliegers te doen en inmiddels is ze alweer een tijdje actief in het bestuur van de KLM Aeroclub. Heerlijk vindt ze het om in haar eentje op weg te zijn in de cockpit als haar kantoor met het mooiste uitzicht.

Ze heeft ervaring met tientallen types vliegtuigen en heeft op 39-jarige leeftijd over de hele wereld gevlogen. Ze regelt alles zelf, van weers- en vluchtplanning tot brandstof. ,,Dat is juist het leuke eraan.” Elke dag kan er een belletje komen. Dan is het een kwestie van instappen en wegwezen, waar ook naartoe. Met twee anderen werkt ze nu aan een nieuwe start up die net als alle andere onder de brede paraplu van haar holding hangen. Deze keer om voor eigenaren van privéjets alle beheer te gaan regelen. ,,Zelf vliegen, een crew bijeenbrengen. Geen luchtvaartmaatschappij maar een club die de boel organiseert.”

THEEDEKSEL
Start-ups, ze is er gek op. Ze pompen nieuwe energie in het dagelijkse leven en altijd zijn er leuke ideeën genoeg om op in te springen. Er wordt op dit moment ook deelgenomen aan een platform voor het verhandelen van giftcards. Melanie: ,,Iedereen heeft weleens giftcards laten verlopen. Zonde. Het platform moet een soort marktplaats worden waar je op een veilige manier cards kunt kopen en verkopen.” Something completely different is de start-up die een deksel ontwikkelt voor theebekers. Voor on the road. ,,Deze deksel heeft een capsule waarin je de thee kunt doen. Zet hem op een koffiebeker en door te draaien start en stop je de infusie. Zo maak je van thee eenzelfde meeneemproduct als koffie. Een ideale oplossing ook voor in het vliegtuig.

De productielijn draait, binnenkort komt hij op de markt.” Als investeerder komt ze tijdelijk aan boord om het initiatief te helpen aanzwengelen. Zodra het bedrijf in staat is de eigen broek op te houden, trekt Melanie zich weer terug. ,,Ik heb meerdere stabiele bedrijven die goede cashflows genereren. Met de winsten vind ik het heel leuk om start-ups te doen, het liefst zo divers mogelijk. Creatief bezig zijn, dat is wat ik wil. Scenario’s bedenken, van niets iets maken. Ik kies er bewust voor om met mijn hoofdbedrijf niet door te groeien naar een grote organisatie omdat ik de meeste passie haal uit kleinere teams waarin we heel persoonlijk kunnen werken en niet vastzitten aan regelgeving en politiek. En dat geeft mij mijn vrijheid.” Het leven is mooi, beseft Melanie. Al is dat ook weleens anders geweest.

Ze kwam pas laat toe aan daten en relaties en vindt dat nog altijd een beetje lastig. ,,Ik ben sinds ruim een jaar weer vrijgezel en ben min of meer zoekende naar wat bij mij past. Wat relaties betreft, ben ik echt een laatbloeier. Maar ook solo kan ik happy zijn. Of ik nu in de cockpit zit, met mijn bootje in de Amsterdamse grachten dobber of in mijn eentje een paar holes ga lopen, ik geniet.”